بیست و نهم محرم ، درخواست ام کلثوم(س) از شمر - وبلاگ پردازش هوشمند

به گزارش وبلاگ پردازش هوشمند، اسرای کاروان هنگامى که نزدیک دمشق رسیدند، حضرت ام کلثوم (س) که جز اسیران بود، نزد شمر آمد و فرمود: من درخواستى دارم. شمر گفت: آن چیست؟...

به گزارش خبرنگار فرهنگی وبلاگ پردازش هوشمند، در این روز اسرای اهل بیت علیهم السلام به حوالی شهر شام رسیدند، ابراهیم بن طلحه بن عبدالله جلو آمد و به امام زین العابدین علیه السلام نزدیک شد، و کینه هایی که از جراحت شمشیر های جنگ جمل در سینه ذخیره نموده بود ظاهر ساخت و به حضرت گفت: دیدی غلبه با کیست؟ حضرت فرمود: اگر می خواهی بدانی غالب کیست صبر کن تا هنگام نماز اذان و اقامه بگو، آن وقت می دانی آوازه چه کسی تا قیامت باقی است.

نزدیک شدن اسیران به دمشق و درخواست امّ کلثوم از شمر

گروه دشمن، سر مقدّس امام حسین علیه السلام را همراه بانوان و اسیران به سوى دمشق بردند، هنگامى که نزدیک دمشق رسیدند، حضرت امّ کلثوم (س) که جز اسیران بود، نزد شمر آمد و فرمود: من درخواستى دارم. شمر گفت: آن چیست؟

امّ کلثوم فرمود: وقتى که ما را وارد شهر دمشق میکنى، ما را از دروازه اى وارد کن، که تماشاچى کمترى داشته باشد و به این سپاه پیشنهاد کن که سر ها را از بین محمل ها بیرون ببرند و از ما دور نمایند؛ زیرا از بس ما را در حال اسارت دیدند که رسوا شدیم. شمر از روى ناپاکى و ظلمى که داشت در پاسخ به درخواست امّ کلثوم علی ها السلام به عکس دستور داد؛ سرهاى شهدا را بر بالاى نیزه ها کردند و در میان محمل ها عبور دادند و در نتیجه اهل بیت امام حسین علیه السّلام را به صورت اسیر در میان تماشاگران حرکت دادند تا آنان را کنار دروازه دمشق آوردند و آن ها را در روى پله هاى مسجد جامع، در همان جا که اسیران را نگه میداشتند، سر پا نگه داشتند.