سگ ها هم به زوال عقل مبتلا می شوند - وبلاگ پردازش هوشمند

به گزارش وبلاگ پردازش هوشمند، سگ ها نیز دچار زوال عقل می شوند. اما اغلب تشخیص آن سخت است. نتیجه پژوهشی که به تازگی منتشر شده نشان می دهد که این بیماری به خصوص در میان سگ های با بیش از ده سال سن رایج است.

به گزارش وبلاگ پردازش هوشمند به نقل از کانورسیشن، در اینجا بعضی از تغییرات رفتاری وجود دارند که باید در سگ سالمند خود مراقب بروز آن باشید و نشان می دهد چه زمانی باید با دامپزشک خود مشورت کنید.

زوال عقل سگ چیست؟

زوال عقل سگ یا اختلال عملکرد شناختی سگ شبیه بیماری آلزایمر در انسان است یک بیماری مغزی پیش رونده که با تغییرات رفتاری، شناختی و سایر تغییرات همراه است. این بیماری به طور کلی در سگ های با بیش از هشت سال سن دیده می گردد، اما می تواند در بعضی سگ ها از سن شش سالگی نیز رخ دهد.

صاحبان حیوانات خانگی ممکن است بسیاری از تغییرات رفتاری را صرفا بخشی عادی از پیری سگ ها بدانند. بنابراین، به احتمال زیاد تعداد سگ های بیش تری بیش از آن چه ما تصور می کنیم به زوال عقل مبتلا می شوند.

دامپزشکان نیز ممکن است تشخیص آن را سخت بدانند. هیچ آزمایش دقیقی برای تشخیص این موضوع وجود ندارد. درست مانند انسان ها سگ های مسن نیز احتمالا دارای بعضی مسائل سلامتی دیگر هستند که می تواند تشخیص بیماری را پیچیده تر سازد.

آیا سگ من مبتلا به زوال عقل است؟

سگ های مبتلا به زوال عقل اغلب در حیات یا خانه خود گم می شوند. آنان پشت مبلمان یا گوشه اتاق گرفتار می شوند و اغلب فراموش می نمایند که می توانند به سمت عقب نیز حرکت نمایند یا به در های اتاق های خانه برخورد می نمایند.

تعامل سگ ها با مردم و سایر حیوانات خانگی می تواند تغییر کند. سگ ها ممکن است در مقایسه با زمان پیش از ابتلا به بیماری کم تر یا بیش تر در پی کسب محبت از سوی صاحب خود باشد و یا با سگ های دیگر در خانه ای که زمانی همه در کنار یکدیگر شاد بودند رفتاری بد و همراه با بدخلقی داشته باشند. هم چنین، ممکن است بر اثر ابتلا به زوال عقل چهره هایی که در طول عمر خود می شناختند را فراموش نمایند.

هم چنین، یکی دیگر از نشانه های احتمالی ابتلای سگ ها به زوال عقل آن است که به خواب بیش تر در طول روز و بیداری بیش تر در طول شب تمایل پیدا می نمایند. سگ ها در صورت ابتلا به زوال عقل ممکن است به ظاهر بدون هدف قدم بزنند و ناله یا پارس نمایند.

گاهی اوقات مراقبت از سگ سالخورده مبتلا به زوال عقل مانند داشتن دوباره توله سگ است، زیرا آنان در داخل خانه مدفوع شان را دفع می نمایند حتی اگر پیش تر در خانه آموزش دیده باشند که برای این کار باید به جای مخصوص بروند.

هم چنین، به خاطر سپردن بعضی از رفتار های اساسی که در تمام طول عمر خود نسبت به آگاهی داشتند برای شان سخت می گردد و یادگیری رفتار های تازه نیز برای شان سختتر خواهد بود.

سطح کلی فعالیت آنان نیز می تواند تغییر کند که همه چیز از قدم زدن بدون توقف در تمام طول روز تا به سختی از جای خواب بلند شدن را شامل می گردد. در نهایت، ابتلا به زوال عقل در سگ ها ممکن است باعث افزایش سطح اضطراب آنان گردد.

سگ شما ممکن است دیگر با تنها ماندن کنار نیاید، شما را از اتاقی به اتاق دیگر تعقیب کند یا به راحتی از چیز هایی که پیش تر هرگز او را آزار نداده بترسد.

فکر می کنم سگ ام مبتلا به زوال عقل است حال باید چه کنم؟

بعضی از دارو ها وجود دارند که می توانند به کاهش علائم زوال عقل سگ یاری نمایند تا کیفیت زندگی آن حیوان را بهبود بخشند و مراقبت از سگ را قدری آسان تر سازند. بنابراین، اگر گمان می کنید که سگ تان به زوال عقل مبتلا شده با دامپزشک آن مشورت کنید.

پژوهش هایی در این باره انجام شده اند که نشان دهند آیا ممکن است درمان های غیر دارویی از جمله تحرک و فعالیت بدنی و آموزش به سگ ها یاری نمایند. با این وجود، این پژوهش ها در مراحل اولیه خود به سر می برند.

متاسفانه هیچ درمانی برای زوال عقل سگ ها وجود ندارد. برترین راه چاره، کاهش خطر ابتلا به این بیماری است. مطالعات تازه نشان می دهند که تحرک می تواند عملی کلیدی در این باره باشد.

نتایج تازه ترین پژوهش چه می گوید؟

نتیجه پژوهشی انجام شده در ایالات متحده که در جریان آن داده های بیش از 15 هزار سگ به عنوان بخشی از پروژه پیری سگ ها جمع آوری شده بود نشان داد تحرک و فعالیت بدنی می تواند در مقابله با زوال عقل در سگ ها موثر باشد.

پژوهشگران از صاحبان سگ های خانگی خواستند دو پرسشنامه را تکمیل نمایند. در یک پرسشنامه در خصوص سگ ها، شرایط سلامتی و فعالیت بدنی و در پرسشنامه دیگر درباره عملکرد شناختی سگ ها پرسش هایی مطرح شده بودند.

نتایج نشان داد که حدود 1.4 درصد از سگ ها دارای اختلال عملکرد شناختی سگ هستند. برای سگ های با سن بیش از ده سال با گذشت هر سال از زندگی آنان بیش از 50 درصد خطر ابتلا به زوال عقل در سگ ها افزایش می یافت. سگ های کم تحرک تقریبا 6.5 برابر بیشتر از سگ هایی که بسیار فعال بودند در معرض خطر ابتلا به زوال عقل قرار داشتند.

اگرچه این پژوهش ممکن است نشان دهد که تحرک بدنی منظم می تواند از سگ ها در برابر زوال عقل محافظت کند، اما ما نمی توانیم از نتایج این نوع از مطالعه مطمئن باشیم.

سگ های مبتلا به زوال عقل یا دارای علائم اولیه زوال عقل ممکن است کمتر تحرک داشته باشند. با این وجود، ما می دانیم که تحرک می تواند خطر ابتلا به زوال عقل را در افراد کاهش دهد. بنابراین، راه رفتن سگ های ما ممکن است به آنان یاری کند و خطر ابتلا به زوال عقل را در سگ ها کاهش دهد.